“เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้น และจบลงอย่างรวดเร็ว”...วันที่ 22 พฤศจิกายน ปี 1963 บนขบวนรถหาเสียงของประธานาธิบดี John Fitzgerald Kennedy ในเมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่คาคั่งไปด้วยผู้คนที่โห่ร้องตะโกนสนับสนุน โดยไม่มีแม้แต่คนเดียวที่รู้ว่า เหตุการณ์ในอีกไม่กี่นาทีต่อมาจะกลายเป็นฉากสุดท้ายของชีวิตของประธานาธิบดีที่โด่งดังที่สุดคนหนึ่งของโลก ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาเคยมีมา...หลังจากที่ขบวนรถตีโค้งเข้าสู่ถนนเอล์ม ผู้คนจำนวนมากในละแวกนั้น รวมถึงบนขบวนรถดังกล่าวก็ต้องตื่นตระหนกกับเสียงปืนนัดแรก กระสุนปืนนัดนั้นแล่นตรงเจาะคอประธานาธิบดีอย่างฉับพลัน ก่อนที่ผู้ว่าจอห์นที่อยู่บนขบวนรถเดียวกันนั้นจะถูกลูกหลงไปด้วยที่บริเวณหลังของเขา ในขณะนั้น Jacqueline Kennedy สตรีหมายเลขหนึ่งผู้น่าสงสารนึกไปเองว่า เสียงปืนดังกล่าวเป็นเพียงปะทัดหรือพลุที่ประชาชนทั้งสองข้างทางจุดต้อนรับขบวนรถของเธอ และสามี ก่อนที่เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา เสียงปืนที่เป็นดั่งฝันร้ายก็ดังขึ้นอีก 1 นัด กระชากสติให้แจ็กกี้ระลึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับขบวนรถของเธอ กระนั้นก็ไม่ทันเสียแล้ว เธอรู้ตัวช้าเกินไป กระสุนนัดนั้นเจาะกะโหลกศีรษะของสามีผู้ยิ่งใหญ่ของเธออย่างจัง เศษกะโหลกศีรษะชิ้นหนึ่งของสามีกระเด็นไปค้างอยู่ที่ท้ายกระโปรงรถแล้วในเวลานี้ แจ็กกี้ผู้น่าสงสารจึงทำได้เพียงเสี่ยงตาย ปีนป่ายตะกายไปที่หลังรถเพื่อที่จะเก็บชิ้นส่วนของสามีที่เพิ่งหลุดออกจากร่าง เพื่อที่เมื่อภายหลังที่เธอเดินทางมาถึงที่โรงพยาบาลแล้วนั้น เธอจะได้นำเศษชิ้นส่วนกะโหลกของสามีเธอไปให้กับแพทย์แล้วบอกเขาว่า "ช่วยนำเศษกะโหลกนี้ไปต่อให้สามีฟื้นขึ้นมาที"